Blog van Isabella Kok: De reden waarom ik ben begonnen met Yoga
Hey you!
He he daar is die dan eindelijk, de blog over yoga. Ik hoorde jullie al denken: Huh ik zie hier een kopje yoga maar die staat gewoon leeg. Ja klopt, maar nu niet meer!
De hoofdreden Om een lang verhaal meteen maar even kort te maken. Ongeveer 2,5 jaar geleden ben ik geopereerd aan een hernia. Toen zat ik in m’n laatste jaar van de dansacademie, die ik door mijn blessure overnieuw moest doen. Operatie en alles is helemaal prima gegaan, maar ik merkte (wat gewoon vet logisch was) dat mijn rug lekker stijf was. Dus vooral mijn hoofdreden om met yoga te beginnen was om soepeler te worden zodat ik weer lekker aan de slag kon. Op school hadden wij altijd Mentaal & Fysiek, wat een soort dikke vette Power Yoga & pilates was. Niet echt rustgevend, meer kwestie van overleven. Waar ik overigens wel goed aan m’n core heb kunnen werken!
Bij de yogaschool in de buurt ben ik Hatha yoga gaan doen. Het was eerst een gevecht met mezelf (want hoezo moet ik letten op m’n ademhaling?! Wat gebeurd er allemaal om mij heen? En waarom ademt iedereen zo hard?) maar later merkte ik dat het mij echt goed deed. Ik merkte dat ik weer vooruitging in mijn lenigheid en dat ik het vooral ook ontspannend vond! Eigenlijk al voordat ik yoga lessen ging volgen, was ik gevraagd om zelf yoga te geven. Toen ik klaar was met de dansacademie heb ik daarom ook besloten om daar opleidingen in te volgen bij de AALO waarvan ik er nu inmiddels al drie heb afgerond (Power Yoga Level I + II & Yin Yoga Level I, level II komt binnenkort).
Door de opleidingen heb ik geleerd dat yoga niet alleen draait om je lichaam, maar om zoveel andere dingen. Dingen om over na te denken en wat mij ook echt aan het denken heeft gezet. Ik was altijd bezig met doorgaan doorgaan doorgaan totdat m’n lichaam zei: STOP! Vandaar waarschijnlijk ook die hernia, ik gaf mijn lichaam geen rust. Terwijl dat zo ongelofelijk belangrijk is, vooral als je 24/7 met sporten bezig bent.
Afgelopen week ook niet echt ‘yoga’ bezig geweest. Vandaar dat ik de yoga-blog nog even uitgesteld heb. Mezelf weer tot het uiterste geduwd, met als gevolg: last van m’n rug, uitstraling naar m’n been en een lichaam dat zegt: HOO STOP! Ik weet al wel veel beter waar m’n grenzen liggen en kan beter naar m’n lichaam luisteren, maar soms ga ik toch net even over de grens heen. Maar een hernia, die komt er bij mij echt niet meer!
-IK-